UPIÓR W OPERZE


NOSFERATU SYMFONIA GROZY






Nosferatu - symfonia grozy (niem. Nosferatu, eine Symphonie des Grauens). Niemiecki film grozy z roku 1922 w reżyserii Friedricha Wilhelma Murnaua. Jest to jeden z najważniejszych filmów niemieckiego ekspresjonizmu i jeden z pierwszych horrorów w historii kina. Za kanwę filmu posłużyła nieco zmodyfikowana, ze względu na problemy z prawami autorskimi, fabuła Draculi Brama Stokera. Rolę tytułowego Nosferatu odtwarzał Max Schreck. W Niemczech jego nazwisko było synonimem zła, niektórzy wierzyli nawet, iż jest prawdziwym wampirem.






Thomas Hutter jest pracownikiem agencji pośredniczącej w sprzedażach posiadłości w Wismarze. Przez swojego pracodawce zostaje wysłany do Karpat do hrabiego Orloka by sfinalizować transakcje sprzedaży posiadłości. Hutter powierza opiekę swojej żony Ellen przyjacielowi Hardingowi i wyrusza w długą podróż.

Ostatnią przed przybyciem do zamku hrabiego Orloka spędza w gospodzie gdzie znajduje książkę zatytułowaną Księga Wampirów. Następnego dnia wszelkie próby wynajęcia woźnicy nie udają się gdyż wszyscy są przerażeni na myśl o celu podróży Huttera. Udaje się do zamku pieszo ale w połowie drogi zostaje zabrany przez woźnicę hrabiego. Orlok wita Huttera bardzo przyjaźnie, zaprasza gościa na kolację choć sam nie je. Gdy o północy wybija dzwonek zegara, wystraszony tym Hutter kaleczy się nożem w palca. Hrabia Orlok chce wyssać krwawiącą ranę lecz odwraca się na widok krzyża zawieszonego na szyi Huttera.

Następnego dnia Hutter budzi się z raną na szyi, której winę przypisuje komarom. W nocy hrabia Orlok podpisuje dokumenty zakupu posiadłości niedaleko domu Huttera. W łóżku Hutter znajduje Księgę Wampirów i czyta ją. Zaczyna podejrzewać, że Orlok jest wampirem. Wtem w drzwiach pojawia się sam hrabia, którego prawdziwa natura zwyciężyła.

Rano Hutter przeszukuje zamek. Ku swojemu przerażeniu znajduję grobowiec w którym spoczywa hrabia. Sparaliżowany strachem ucieka do swojego pokoju. W nocy jest świadkiem jak Orlok układa na wozie kilka trumien, a do ostatniej wchodzi. Wóz odjeżdża a Hutter stara się wydostać z zamku przez okno. Upada na kamienie i traci przytomność. Gdy odzyskuje świadomość w szpitalu postanawia jak najszybciej wrócić do swojego miasta. Wie, że hrabia już tam zmierza.

Tymczasem do Wismaru przybył statek bez załogi. Okazuje się, że na jego pokładzie jest tylko kilka trumien oraz mnóstwo szczurów. W nocy Orlok zabiera trumnę i niezauważony opuszcza statek. Szczury przywożą do miasta plagę co powoduje panikę. Do miasta przybywa także w bardzo złym stanie Hutter. Jego żona Ellen czyta Księgę Wampirów i dowiaduje się jak zabić Orloka, sprawcę wszystkich jej nieszczęść.



UPIÓR W OPERZE








Upiór w operze, Upiór Opery (fr. Le Fantôme de L'Opéra) - powieść Gastona Leroux, publikowana w odcinkach w latach 1909-1910. Jest to historia Eryka, zdeformowanego fizycznie genialnego kompozytora, żyjącego w piwnicach Opery Paryskiej, którego łączy dziwny i tajemniczy związek z młodą solistką opery, Christine.

Oszpecony geniusz muzyczny skrywa się w podziemiach Paryskiej Opery strasząc tamtejszych artystów. Pewnego wieczoru rozkapryszona diva zostaje zastąpiona przez młodą Christine. Jej pierwszy występ urzeka nie tylko publiczność, ale i samego Upiora, który zakochuje się w młodej śpiewaczce, pragnąc uczynić z niej nową gwiazdę opery. Jednak o względy Christine zabiega również wicehrabia Raoul de Chagny...

W 1910 roku Gaston Leroux opublikował w Paryżu powieść pt. Le Fantome de l'Opera. Dzieło Leroux zostałoby szybko zapomniane, gdyby nie Carl Laemmle, który doprowadził do realizacji adaptacji filmowej w 1925 roku. Reżyserował Rupert Julian, a główną rolę zagrał Lon Chaney -specjalizujący się w graniu postaci o niezwykłym wyglądzie.
Film Juliana łączy fundamentalną dla horroru dialektykę tajemnicy i pragnienia poznania, a także doskonałe obrazy monstrualności. Oprócz wersji z 1925 roku powstało jeszcze pięć adaptacji kinowych i dwie telewizyjne, jednak tylko wersja Juliana w pełni wykorzystała gotyckie dziedzictwo powieści, tworząc klasyczny horror w imponującym gmachu Opery Paryskiej.

zdjęcia do filmu UPIÓR W OPERZE pochodzą ze strony http://www.filmweb.pl/f88095/Upi%C3%B3r+w+operze,(1925)